به ازای هر کرت گمشده یک درجه ی آزادی از درجه ی آزادی خطا کم می کنیم که به طبع آن یک درجه آزادی از کل نیز کم می شود.
تا جایی (تعدادی از کرت های گمشده را می توانیم تخمین بزنیم) می توانیم این کار را ادامه دهیم که درجه آزادی خطا یک شود.
که البته دقت آزمایش به مقدار قابل توجهی افت کرده و از اعتبار علمی آن کاسته می شود.
لذا این عمل (تخمین چند کرت آزمایشی گمشده) گرچه از نظر تئوری صحیح و خالی از اشکال است اما در عمل هیچ پيوهشگری آن را انجام نداده و لذا وقتی کرت های گمشده (بنا به دلایلی) زیاد شود آن ردیف یا ستون یا تیماری که کرت گمشده ی زیادی را دارد را حذف می کنند.