مطلوبیت سقفی دارد به طوری که مطلوبیت یک کالا در یک واحد زمانی تا جایی افزایش مطلوب دارد تا اشباع شود و پس از آن مصرف آن کالا باعث عدم مطلوبیت مصرف کننده می شود.
مطلوبیت نهایی برابر است با تغییر در مطلوبیت کل تقسیم بر تغییر در مقدار مصرف.
مطلوبیت نهایی همان مطلوبیت اضافی ناشی از آخرین واحد مصرف می باشد.
منحنی مطلوبیت کل محدب است. اما مطلوبیت نهایی همواره نزولی است.
قانون نزولی بودن مطلوبیت نهایی:
مصرف کنندگان هرچه که بیشتر از یک کالا مصرف کنند رضایت مندی نهایی و یا اضافی مصرف آن کاهش می یابد. آلفرد مارشال اقتصاددان قرن 19 این مهم را طبیعت اصلی انسانی دانسته و آن را «قانون نزولی بودن مطلوبیت نهایی» نام نهاده است.