به نام خدا
بیشتر راههای ریست_شیمیایی درون پیکر جاندار به هم مربوط و اغلب به یکدیگر وابسته اند. به گونه ای که فرآورده های یک سلسله واکنش ممکن است در چند راه متابولیک دیگر به کار روند. پس، جای تعجب نیست اگر اثر فنوتیپی یک ژن عموماً به صورت بیش از یک صفت تجلی کند. گاه ممکن است یکی از صفت ها به خوبی آشکار باشد (اثر اصلی)، در حالی که صفت دیگر ضمیمه ای بی ارتباط به نظر آید (اثر فرعی) و از دید مشاهده کننده ی ظاهر بین تا حدی پنهان بماند. در موارد دیگر، ممکن است چند تغییر مربوط به هم را یکجا به عنوان یک سندرم (نشانگان) به شمار آورد. همه ی این جلوه های چندگانه ی فنوتیپی یک ژن را، اثرهای ژنی پلیوتروپیک می نامند.